پیمودم من ساده ;از لحظه لحظه های زندگی أت ;مرا هزار نفرین کم است ؛که چنین ساده گذشتم ؛اندوه یی بیهوده خوردم زین دنیای خاموش که کفران به نعمت کنیم .قدر ندانیم دلتنگی هارا عزیزترین شبهای تنهایی ام کجایی
زندگی دشوار...برچسب : نویسنده : saeiddekamy1990 بازدید : 89